ชีวิตใน “โรงแรมคนไร้บ้าน”

สำนักข่าว BBC รายงานถึงความละเอียดอ่อนและความซับซ้อนของการแก้ไขปัญหาคนไร้บ้าน ซึ่งเป็นมากกว่าการจัดสรรที่พักอาศัยให้คนไร้บ้าน

ตั้งแต่อังกฤษปิดประเทศ ผู้คนกว่า 14,500 คน ที่มีความเสี่ยงว่าจะต้องมานอนบนถนน ได้รับการจัดหาที่พักอาศัยฉุกเฉินให้ แต่ถึงอย่างนั้น คนไร้บ้านที่มีปัญหาทางจิตและปัญหาเสพติดก็ประสบปัญหาในการใช้ชีวิตในโรงแรม คนทำงานด้านคนไร้บ้านต่างก็กังวลว่าพวกเขาจะอยู่ในโรงแรมได้เพียงไม่กี่อาทิตย์และออกไปใช้ชีวิตข้างนอกอีก

ในช่วงอาทิตย์แรกที่มีการเปิดโรงแรมให้คนไร้บ้านเข้าอยู่อาศัย ทีมงานต่างออกเดินทางไปทั่วเมืองเพื่อแจ้งข่าวแก่คนไร้บ้าน จากนั้นคนไร้บ้านซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้ชายอายุระหว่าง 18-60 ปี ก็ทยอยเข้ามาอยู่ในโรงแรม ท่ามกลางคนไร้บ้านเหล่านี้ บางคนเป็นคนไร้บ้านที่ใช้ชีวิตอยู่ในพื้นที่สาธารณะมากว่า 20 ปี บางคนเป็นวัยรุ่น และบางคนเพิ่งออกจากคุกมา

แต่ถึงอย่างนั้นโรงแรมบางแห่งก็ยังไม่ใช่ที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมแก่คนไร้บ้าน โรงแรมไม่มีห้องครัว ด้วยเหตุนี้จึงชวนให้คิดว่า แล่วคนไร้บ้านจะต้องกินแค่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไปกี่เดือนกัน นอกจากนี้แขกที่เข้าพักโรงแรมบางคนก็ยังร้องเรียนเรื่องคนไร้บ้านในโรงแรม ทำให้โรงแรมต้องทำทางเข้าออกแยกระหว่างคนไร้บ้านและแขกคนอื่นๆ

‘ฉันไม่มีงานมั่นคงทำมากว่าสองปีแล้ว’ โอลิเวีย คนไร้บ้านอายุ 36 ปีกล่าว

โอลิเวียไม่มีครอบครัวอยู่ที่อังกฤษ และไม่มีที่อยู่อาศัยเป็นหลักเป็นแหล่งมากว่าสองปีแล้ว เมื่อมีการปิดประเทศในเดือนมีนาคม โอลิเวียอาศัยอยู่บนท้องถนนพร้อมกับโรคระบบภูมิคุ้มกันร่างกายอ่อนแอ เธออาศัยอยู่ในโบสถ์เอา เธอจำได้ว่าเมื่อองค์กรการกุศลประกาศว่าคนไร้บ้านจะได้เข้าไปอยู่ในโรงแรม “ทั้งโบสถ์แทบจะระเบิด ผู้คนโห่ร้องดีใจแล้วก็ปรบมือลั่น”

“มันดีเหลือเกิน หลังจากใช้ชีวิตแบบนั้นมาเป็นปี ส่วนนั้นของชีวิตก็จะจบลงเสียที ฉันแทบรอไม่ไหว”

“เดือนแรกที่เข้าอยู่ในโรงแรม ฉันไม่ออกจากห้องเลย ฉันกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของตัวเองมาก และโรงแรมก็มีพยาบาลช่วยนัดหมายหมอให้ พยาบาลตรวจโรคต่างๆให้ด้วย ฉันรู้สึกว่าฉันสุขภาพดีขึ้น”

“ยังไม่มีใครบอกเราว่าต้องออกจากโรงแรมเมื่อไหร่ แต่ฉันเริ่มวิตกแล้วล่ะ เพราะฉันไม่มีที่ไปน่ะ”

ก่อนจะปิดประเทศ เซบาสเตียน อายุ 28 ปี อาศัยนอนบนโซฟาบ้านเพื่อน หลังจากที่กลายมาเป็นคนไร้บ้านเพราะเลิกรากับคนรัก

“ฉันมีความสุขมากที่ได้รับโทรศัพท์จากทีมงานบ้านพักฉุกเฉิน ที่โทรมาแจ้งว่าฉันได้ไปอยู่ในโรงแรม”

“ตอนแรกฉันกังวลอยู่เหมือนกัน เพราะฉันรับมือกับความเปลี่ยนแปลงได้ไม่เก่ง”

“โรงแรมที่ฉันอยู่มีสี่ชั้น ฉันได้อยู่ห้องตรงมุมในชั้นใต้ดิน และฉันก็มีความสุขมาก เพราะฉันได้ใช้เวลากับตัวเอง”

คนไร้บ้านอีกหลายคนเล่าว่าดีใจที่ได้หลุดพ้นจากสภาวะไร้บ้าน ถึงแม้จะเป็นเรื่องชั่วคราว และถึงแม้ว่าการมาพักในโรงแรมจะมีปัญหาเกิดขึ้นบ้าง 

โฆษกกระทรวงที่อยู่อาศัยของอังกฤษกล่าวว่า ทุกคนต่างช่วยกันดำเนินงานอย่างรวดเร็วให้คนไร้บ้านมีที่พักอาศัยชั่วคราวเพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของไวรัส แต่เราก็ต้องมีความพยายามยามในการแก้ปัญหาระยะยาวเพื่อยุติปัญหาการไร้บ้านด้วย ซึ่ง ณ ขณะนี้ก็มีงบจัดสรรไว้กว่า 500 ล้านปอนด์ เพื่อยุติปัญหาการไร้บ้านอย่างยั่งยืนถาวร

ที่มา: https://www.bbc.co.uk/bbcthree/article/d1a2fa3b-9d0d-4057-af0f-1d659bf288ad