ชญานิศวร์ โคโนะ และคณะ, การศึกษาอายุเฉลี่ยที่เสียชีวิตและการเสียชีวิตของคนไร้บ้านในกรุงเทพมหานคร (กรุงเทพฯ: แผนงานสนับสนุนองค์ความรู้เพื่อการสร้างเสริมสุขภาวะและคุณภาพชีวิตคนไร้บ้าน, สํานักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ, 2560).
รายงาน อายุขัยเฉลี่ยและภาวะการตายของคนไร้บ้านในกรุงเทพมหานคร ศึกษาอายุเฉลี่ยที่คนไร้บ้านในกรุงเทพมหานครเสียชีวิตและสาเหตุและแบบแผนการเสียชีวิตของคนไร้บ้าน งานวิจัยชิ้นนี้ศึกษาอายุขัยเฉลี่ยและการตายของคนไร้บ้านในกรุงเทพมหานครผ่านมิติประชากรศาสตร์ โดยเทียบเคียงอายุเฉลี่ยของคนไร้บ้านในกรุงเทพมหานครกับบุคคลทั่วไป สำรวจสุขภาพ โรคภัยไข้เจ็บของคนไร้บ้าน รวมถึงให้ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายต่อการจัดเก็บข้อมูลดังกล่าวอย่างเป็นระบบ เพื่อขจัดข้อจำกัดในการกำหนดแผนการเข้าถึงคนไร้บ้านและการบริการสุขภาพ
“ทั้งนี้คนไร้บ้านมีแนวโน้มที่จะเสียชีวิตเร็วกว่า หรือมีอายุเฉลี่ยที่ตายน้อยกว่าประชากรทั่วไป ดังเช่นผลการศึกษาของ Sheffield University (Thomas, Bethan, 2012) (2011) ระบุว่า จากการวิเคราะห์ข้อมูลการตายของคนไร้บ้านคนไร้บ้านในสหราชอาณาจักรระหว่างปี ค.ศ. 2001-2009 พบว่า คนกลุ่มนี้มีอายุคาดเฉลี่ยสั้นกว่าประชากรทั่วไปถึง 30 ปี โดยอายุเฉลี่ยที่ตายของคนไร้บ้านส่วนใหญ่จะอยู่ที่อายุ 47 ปี สำหรับผู้ชาย และอายุ 43 ปี สำหรับผู้หญิง ซึ่งน้อยกว่าอายุเฉลี่ยที่ตายของประชากร คือ 77 ปี”