และแล้วศูนย์ฟื้นฟูและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนไร้บ้านจังหวัดเชียงใหม่ก็ได้ฤกษ์ออกตัวลงเสาเข็ม วางเสาเอก สถานที่ที่ชื่อดูยาวเหยียด และเป็นทางการนั้น ในความรู้สึกของกลุ่มคนไร้บ้านเชียงใหม่ มันคือ “บ้าน” ที่พวกเขาร่วมกันสร้างขึ้นมา
บนพื้นที่ขนาด 330 ตารางวา มูลค่า 19 ล้านบาท และตั้งอยู่ในเมืองเชียงใหม่ จะก่อให้เกิดเรื่องราวบทใหม่ของพวกเขาที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ป้าอ้วน หญิงวัยกลางคน ที่ออกมาใช้ชีวิตเป็นคนไร้บ้าน เนื่องจากไม่อยากเป็นภาระครอบครัวพี่สาว หลังจากคุณแม่ของเธอเสียชีวิตเมื่อปี 2550 เธอย้ายเข้ามาเก็บของเก่าขาย* ต่อมาเข้าร่วมกับกลุ่มคนไร้บ้านเชียงใหม่ ผ่านมา 10 กว่าปีตอนนี้เธอกำลังจะมีสถานที่แห่งหนึ่งที่เปรียบเสมือนบ้านหลังใหม่
และนี่คือความรู้สึกของเธอ…….
“ปกติมันเป็นศูนย์เช่า ต้องย้ายบ่อย พอได้ที่ก็ทำความสะอาดยกของเข้า แต่นี่เป็นเหมือนการสร้างบ้านให้ตัวเอง มีพิธีการเป็นเรื่องเป็นราว ในชีวิตจริงป้าไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ไม่ได้เจอคนระดับนายกรัฐมนตรี แต่ก็ได้เจอ”
“ตอนนี้ เรามีที่พักให้คนไร้บ้านแล้ว แต่หลังจากนี้คงต้องทำงานให้หนักขึ้น เพื่อให้มีเงินออมมากขึ้น ศูนย์พักพิงฯยังไม่ใช่จุดหมายปลายทางนะ มันเหมือนเป็นทางผ่านที่ทำให้เรามีบ้านอีกครั้งหนึ่ง ทุกคนก็อยากมีบ้าน เราก็อยากมีบ้านเป็นของตัวเอง”
“แม้มีศูนย์แล้ว ชีวิตน่าจะดีกว่าเดิม แต่เราก็ต้องดูแลตัวเองด้วย เขายื่นให้เราห้าสิบแล้ว ที่เหลือเราต้องเติมเอง”
ภาพป้าอ้วนระหว่างร่วมงานพิธียกเสาเอกศูนย์พักพิงและฟื้นฟูคนไร้บ้านเชียงใหม่
* อ่านเรื่องราวของป้าอ้วนเพิ่มเติมได้ที่ประชาธรรม