ในคืนที่มีการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2016 พบว่าชาวออสเตรเลียกว่า 116,000 คน ไร้ที่อยู่อาศัย ซึ่งเพิ่มขึ้น 30% จากช่วงสิบปีที่ผ่านมา การเพิ่มจำนวนสูงขึ้นเป็นเรื่องยากที่จะระบุสาเหตุอย่างแน่ชัด แต่งานวิจัยระบุว่าการขาดที่อยู่อาศัย ความยากจน และความเปราะบางส่วนบุคคล เช่น การเจ็บป่วยทางจิตหรือการใช้สารเสพติด เป็นปัจจัยสำคัญ เช่นเดียวกับจำนวนนักโทษในออสเตรเลียก็สูงขึ้น 56% ช่วงสิบปีที่ผ่านมาเช่นกัน จาก 25,968 คน ไปเป็น 40,577 คน
งานวิจัยที่พยายามศึกษาความสัมพันธ์ของคนทั้งสองกลุ่ม พบว่า การเป็นคนไร้บ้านไม่เพิ่มความเสี่ยงต่อการถูกจับกุมหรือถูกคุมขังหรือนำส่งศาล แต่อดีตนักโทษมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นคนไร้บ้าน โดยงานวิจัยแสดงให้เห็นถึงความเสี่ยงของการที่อดีตนักโทษกลายเป็นผู้ไร้ที่อยู่อาศัยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยเฉพาะในช่วงหกเดือนหลังจากการปล่อยตัวและความเสี่ยงนี้จะยังคงมีอยู่อีกเกือบปี
การตอบสนองที่ล่าช้าและผลกระทบจากการถูกจำคุกเป็นเรื่องสำคัญ แม้จะมีนโยบายการให้ความช่วยเหลือในช่วงเปลี่ยนผ่านภายหลังออกจากการคุมขังแต่ก็พบว่าการช่วยเหลือมีระยะเวลาที่สั้นเกินไป (ไม่เกิน 12 สัปดาห์) อดีตนักโทษจำนวนมากจึงต้องพึ่งพาครอบครัวหรือเพื่อนฝูงภายหลังจากถูกปล่อยตัว ณ จุดนี้ อดีตนักโทษจะเริ่มมีปัญหาด้านที่อยู่อาศัยและเผชิญกับสภาพความเป็นอยู่ที่ไม่ดี
จะเห็นได้ว่าครอบครัวเป็นปัจจัยสำคัญในการสนับสนุนทางสังคมแก่อดีตนักโทษ แต่หลายครอบครัวก็มีทรัพยากรและเงื่อนไขที่จำกัด จากการวิจัยจึงเห็นว่าในเชิงนโยบายควรมุ่งเน้นไปที่การให้ความช่วยเหลือครอบครัวและการสนับสนุนการตั้งหลักด้านที่อยู่อาศัย เพื่อลดความเสี่ยงการกลายเป็นคนไร้บ้านของอดีตนักโทษ
ที่มา www.theconversation.com