แม้ว่าในช่วงต้นของการระบาดของไวรัสโควิด-19 ทางนิวซีแลนด์จะดูเหมือนสามารถลดปัญหาการไร้บ้านลงได้จากการย้ายคนไร้บ้านในที่สาธารณะเข้าที่พักพิงชั่วคร่าว แต่นิวซีแลนด์ยังคงเป็นหนึ่งในประเทศในกลุ่ม OECD (องค์การเพื่อความร่วมมือและการพัฒนาทางเศรษฐกิจ) ที่มีอัตราการไร้บ้านสูงที่สุด เนื่องจากการแก้ไขปัญหาเรื่องคนไร้บ้านในช่วงการระบาดของโควิด-19 เป็นเพียงการย้ายคนไร้บ้านในที่สาธารณะไปยังที่พักชั่วคร่าวเท่านั้น แต่ยังมีอีกหลายครัวเรือนที่ยังไม่สามารถอาศัยในบ้านถาวรได้
จากค่าครองชีพที่สูงขึ้นทำให้อัตราการซื้อบ้านต่ำเป็นประวัติการณ์ อ้างอิงจาก CoreLogic บริษัทด้านการวิเคราะห์ราคาอสังหาริมทรัพย์ พบว่า ราคาอสังหาริมทรัพย์เฉลี่ยสูงกว่ารายได้เฉลี่ยถึง 8.8 เท่า นอกจากนี้ค่าเช่าบ้านยังตกอยู่ที่ 540 ดอลลาร์ (ราว 18,000 บาท) ต่ออาทิตย์ ในขณะที่รายได้เฉลี่ยต่อหนึ่งคนอยู่ที่ 678 ดอลลาร์ (ราว 22,000 บาท) และค่าเงินเฟ้อสูงที่สุดในรอบ 30 ปี ทำให้หลายครอบครัวต้องอาศัยอยู่ในที่พักชั่วคร่าวและไม่มั่นคง ส่งผลให้ในสองปีที่ผ่านมา มีคำร้องขอเข้าอาศัยในการเคหะของรัฐเพิ่มขึ้น 8,000 คำร้อง โดยมี 25,500 ครัวเรือนที่รอเข้าที่อยู่อาศัยถาวรและ89 % ในจำนวนดังกล่าว ต้องการบ้านอย่างเร่งด่วน นอกจากนี้ ในจำนวนดังกล่าว มี 10,000 คนที่อาศัยอยู่ในที่พักฉุกเฉิน เช่น โรงแรม เป็นต้น
นอกจากนี้ การระบาดของไวรัสโควิด-19 สายพันธ์โอมิครอน ทำให้หลายครอบครัวที่อาศัยในที่พักฉุกเฉินอยู่ในภาวะเสี่ยงจากการที่อยู่ในพื้นที่แออัด และมีความกังวลว่า เมื่อถึงเวลาที่นิวซีแลนด์กลับมาเปิดประเทศแล้ว จะทำให้โรงแรมที่ใช้เป็นที่พักฉุกเฉินจะกลับไปรับนักท่องเที่ยวอย่างเดิม อาจส่งผลให้เกิดคนไร้บ้านในพื้นที่สาธารณะได้