อาจารย์สอนหนังสืออยู่ในมหาวิทยาลัยซานโฮเซสเตท ซึ่งเป็นเมืองใหญ่ที่สุดในย่านเบย์แอเรีย ในเขตแซนตาคลาราเคาน์ตีของรัฐแคลิฟอร์เนีย แต่ไม่สามารถจ่ายค่าเช่าที่อยู่ในระดับสูงของเขตนี้ได้ เธอจึงเลือกใช้ชีวิตในรถ กลายเป็นคนไร้บ้าน
เอลเลน ทารา เจมส์ เพนนีย์ เป็นอาจารย์พิเศษในมหาวิทยาลัยซานโฮเซสเตท
เอลเลน ทารา เจมส์ เพนนีย์ เป็นอาจารย์พิเศษในมหาวิทยาลัยซานโฮเซสเตท เธอจบปริญญาตรี และปริญญาโทแล้ว ปัจจุบันสอนวิชาภาษาอังกฤษ 4 วิชา แต่เธอกลับกลายเป็นประชากรคนไร้บ้านในเมืองแซนโฮเซ
“ฉันใช้ชีวิตแบบนี้ในเมืองแซนโจเซ เพราะฉันไม่สามารถจ่ายเงิน 2,000 ดอลลาร์ (70,000 บาท)ได้ ไม่สามารถทำได้จริงๆ”
ค่าใช้จ่ายภายในบ้านเธอตกเดือนละ 2,500 ดอลลาร์ ซึ่งการใช้ชีวิตประจำวันก็ต้องเคลื่อนที่อยู่บ่อยๆ หลังจากสอนเสร็จ เธอจะจอดรถที่ห้องสมุด หรือห้างวอลมาร์ทเพื่อตรวจ และให้คะแนนงานนักศึกษา
“ฉันจะอยู่แถวนั้นจนกระทั่งค่ำ จากนั้นก็จะไปแถวๆชุมชน จอดรถที่นั้น แล้วก็เข้านอน”
เธอยังเล่าอีกว่า คนส่วนใหญ่เมื่อมาเจอถึงกับช๊อค
“เพราะมันมีภาพจำจากการใช้ชีวิตแบบนี้ ว่าต้องเป็นคนติดยา ติดเหล้า และขี้เกียจ ฉันถามนักเรียนของฉันล้วนได้คำตอบแบบนี้ทั้งสิ้น”
เกล็น ปีเตอร์สัน ทำงานในทีมองค์กรการกุศลคริสตจักร สาขาเมืองแซนโฮเซ ในชื่อโครงการ “เผชิญความเปลี่ยนแปลงเมื่อไร้บ้าน” กล่าวว่า “ไม่ใช่ทุกคนที่มีงานทำ แล้วสามารถใช้จ่ายได้อย่างเพียงพอ”
ในช่วงที่องค์กรฯเริ่มทำงานช่วยเหลือคนไร้บ้านเมื่อ 60 ปี ก่อน คนส่วนใหญ่ที่เจอก็มักจะเป็นคนเหมือนภาพที่เข้าใจกันในปัจจุบัน คือ ติดยา แต่ปัจจุบันมันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว
“ปัจจุบันคนที่ตกอยู่ในสถานการณ์นี้(ไร้บ้าน) ล้วนอยู่รอบตัวเรา พวกเขาอาจจะอยู่ในตรอกเล็กๆถัดจากนี้ไป หรือกำลังสอนลูกของคุณอยู่ สิ่งเหล่านี้กลายเป็นความท้าทายของเราอย่างมาก” เกล็น ปีเตอร์สัน กล่าว
เจมส์ เพนนีย์ เคยเป็น ผู้ดูแลระบบด้านเทคโนโลยีชั้นสูงของบริษัทแห่งหนึ่ง แต่ถูกเลิกจ้าง เธอจึงต้องอยู่ด้วยเงินเก็บของเธอ จากนั้นเธอกลับไปสอนหนังสือเพื่อใช้หนี้เงินกู้ยืมทางการศึกษา
“ฉันเป็นหนี้อยู่ประมาณ 143,000 ดอลลาร์ (ประมาณ 4,745,173 บาท) และฉันกำลังเข้าสู่ช่วงอายุ 50 ปี แต่ฉันต้องจ่ายหนี้ทุกเดือน ทำให้ฉันไม่มีเงินพอไปจ่ายค่าเช่าได้”
นอกจากนี้ เธอยังต้องออกค่าใช้จ่ายเลี้ยงดูสามีเนื่องจากเขาว่างงาน พร้อมสุนัขอีกสองตัว
“ฉันสู้ โดยอยู่อย่างคิดบวก ทำงานของฉันไป ดูแลเด็กนักเรียนไป แต่มันก็ทำให้ฉันเบื่อหน่าย”
เจมส์ เพนนีย์ จะหาที่จอดรถเพื่อหลีกเลี่ยงการพบเจอ
ในที่เก็บของบนเพดานรถจะมีกระทะเหล็กอันหนึ่ง เธอไม่เคยใช้มันเลยแม้กระทั้งถึงตอนนี้
“แม่และยายของฉันเคยมีมัน ฉันเก็บสิ่งนี้ไว้ เพราะหวังว่า สักวันหนึ่งฉันจะมีบ้านอีกครั้ง”
ที่มา: Sanfrancisco.cbslocal