ถูกไล่ที่! คนไร้บ้านกับวิกฤติที่อยู่อาศัย จากสถานการณ์ปิดค่ายคนไร้บ้านในเมืองโอ๊คแลนด์

เมืองและรัฐได้ทำการปิดค่ายคนไร้บ้านในเมืองโอ๊คแลนด์ รัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา แต่การปิดตัวลงของค่ายคนไร้บ้านไม่สามารถหยุดปัญหาคนไร้บ้านลงได้ 

การปิดค่ายคนไร้บ้าน ได้ส่งผลกระทบต่อคนไร้บ้านจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในค่าย ยกตัวอย่าง John Janosko คนไร้บ้านที่เคยอยู่อาศัยอยู่ในค่ายคนไร้บ้านนานถึง 8 ปี ได้ย้ายไปอาศัยอยู่ในกระท่อมหลังเล็กแทนหลังจากที่เมืองและรัฐได้ทำการปิดค่ายคนไร้บ้าน การปิดค่ายคนไร้บ้านทำให้ John ไม่มีกุญแจในการเข้าสู่ที่พักอาศัยในค่ายพักพิง รวมไปถึงเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในพื้นที่ค่ายคนไร้บ้านที่กำลังปรับปรุงอีก และเขาต้องทำการทิ้งของใช้ส่วนตัวของตัวเอง เนื่องจากเขาไม่ได้เข้าไปพักอาศัยในพื้นที่ค่ายคนไร้บ้านอีกด้วย ก่อนหน้านี้ John Janosko เคยทำงานเป็นเชฟก่อนจะตกงานและกลายมาเป็นคนไร้บ้าน หลังจากการปรับปรุงพื้นที่ปิดค่ายคนไร้บ้าน John ได้มีการบอก “ที่นี่ไม่ใช่บ้านของฉันอีกต่อไป บ้านของฉันอยู่ริมถนน” 

John Janosko คนไร้บ้านที่อาศัยอยู่ในค่ายคนไร้บ้าน Wood Street

John เคยอาศัยอยู่ในบ้านที่มีโครงสร้างของไม้รีไซเคิลและเหล็กลูกฝูกที่ติดอยู่กับรถพ่วง ในพื้นที่ค่ายคนไร้บ้าน Wood Street นอกเหนือจากนี้ค่ายคนไร้บ้านมีขนาดทอดยาวหลายช่วงตึกในโอ๊คแลนด์ และได้กลายเป็นชุมชนสำหรับคนไร้บ้านมีคนไร้บ้านจำนวนมากถึง 200 คนอาศัยอยู่ จนกระทั่งผู้นำรัฐแคลิฟอร์เนียและรัฐบาลได้ตัดสินใจปรับปรุงพื้นที่ค่ายคนไร้บ้านเพื่อปิดตัวลง เนื่องจากบริเวณพื้นที่มีเศษขยะต่างๆและเกิดไฟไหม้ที่เป็นอันตราย

การปิดตัวลงของค่ายคนไร้บ้านได้นำมาซึ่งการบรรเทาทุกข์อย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นหนึ่งสถานการณ์ที่มีความท้าทายและยากที่สุดสำหรับอเมริกา โดยเฉพาะเมืองต่างๆในรัฐแคลิฟอร์เนียมีจำนวนคนไร้บ้านเพิ่มมากขึ้น จุดเริ่มต้นค่ายคนไร้บ้านมาจากการที่คนไร้บ้านได้รวมตัวกันในพื้นที่ จนเกิดค่ายคนไร้บ้านสำหรับเพื่อสร้างความปลอดภัยและความมั่นคงทางด้านที่อยู่อาศัย แต่ค่ายคนไร้บ้านนั้นมีลักษณะที่ไม่ถูกหลักสุขอนามัยที่ดีและเป็นอันตราย กลุ่มประชาชนและกลุ่มธุรกิตรอบๆพื้นที่ค่ายคนไร้บ้านจึงไม่ค่อยพึงพอใจต่อการมีอยู่ของค่ายคนไร้บ้าน

หลังจากเหตุการณ์ปิดค่ายคนไร้บ้าน Wood Street และค่ายอื่นๆในแคลิฟอร์เนียเป็นบททดสอบของรัฐว่าจะมีมาตรการให้ความช่วยเหลือกับคนไร้บ้านอย่างไรให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด เกือบครึ่งหนึ่งของจำนวนคนไร้บ้านที่ไม่มีที่อยู่อาศัย และผู้คนเหล่านี้อาศัยอยู่ตามพื้นที่สาธารณะต่างๆ จำนวนคนไร้บ้านที่อยู่ในแคลิฟอร์เนียมีจำนวนมากถึง 12 เปอร์เซ็นต์ของจำนวนประชากรโดยรวมของประเทศ โดยตัวเลขนี้เป็นข้อมูลจากรัฐบาลกลางที่ได้ทำการสำรวจไปเมื่อปีที่แล้ว

ผู้ว่าการนิวซัมได้เขามาช่วยในการปรับปรุงปิดพื้นที่ค่ายคนไร้บ้านด้วยตัวเอง และได้บอกกับกลุ่มรัฐบาลว่าต้องพยายามเป็นแบบอย่าง ยกตัวอย่างจากซานดิเอโกเพิ่งมีการออกกฎสั่งห้ามมีค่ายพักแรมในพื้นที่สาธารณะ และนายกรัฐมนตรีแคลิฟอร์เนียได้มีการสั่งย้ายคนไร้บ้านมากถึง 14,000 คนไปยังที่อยู่อาศัยชั่วคราวตั้งแต่เดือนธันวาคมในปีที่ผ่านมา

ค่ายคนไร้บ้าน Wood Street ในโอ๊คแลนด์ เริ่มมาจากการที่คนที่ไม่มีที่อยู่อาศัยนั้นมาอยู่รวมกันจนกลายเป็นค่ายขนาดใหญ่แห่งหนึ่งของรัฐ ผู้ที่อยู่อาศัยมีการติดตั้งแผงโซลาร์เซลล์ น้ำอุ่น สวนชุมชน ห้องครัว โดยผ่านความช่วยเหลือจากอาสาสมัครในชุมชน และมีร้านเล็กๆสำหรับซื้อขายสินค้าต่างๆรวมไปถึงสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ มีร้านทำผม ทำเล็บ และมีการจัดกิจกรรมเทศกาลต่างๆอีกด้วย แต่จากการรวมตัวกันก่อให้เกิดปัญหาการรวมกลุ่มตามมาจนนำมาซึ่งความไม่พอใจจากประชาชนโดยรอบและหน่วยงานรัฐต่างๆ

จากการเรียกร้องของผู้คนโดยรอบจึงมีคำสั่งจากรัฐบาลให้ปิดค่ายคนไร้บ้าน Wood Street จนนำไปสู่การเรียกร้องทางกฎหมายระหว่างรัฐและผู้ที่อยู่อาศัย จนท้ายที่สุดหน่วยงานรัฐก็ได้ชนะและทำการปิดค่ายคนไร้บ้านโดยอ้างถึง “ความปลอดภัย” และได้ทำการบังคับให้คนไร้บ้านจำนวน 70 คนออกจากพื้นที่ แต่นอกจากนี้มีคนไร้บ้านจำนวน 95 คนที่ยอมรับข้อเสนอในการเข้าสู่ศูนย์พักพิง Alameda County หรือ City Oakland แต่ก็มีคนไร้บ้านจำนวนอีกไม่น้อยที่ไม่ยอมรับข้อเสนอและตั้งค่ายใหม่ใกล้กับพื้นที่ Wood Street

จากสถานการณ์ปิดค่ายคนไร้บ้านมีข้อเสนอออกมาว่าค่ายคนไร้บ้านเหมาะจะเป็นที่พักชั่วคราวเท่านั้น ซึ่งอาจจะดีสำหรับผู้ที่ขาดที่อยู่อาศัยถาวร แต่จะดีกว่าถ้าหากหน่วยงานต่างๆในแคลิฟอร์เนียมีมาตรการที่ดีรองรับประชากรที่ประสบปัญหาด้านที่อยู่อาศัย เนื่องจากสถานการณ์ที่อยู่อาศัยถือเป็นวิกฤติที่จะส่งคนให้ออกไปสู่การไร้บ้านมากที่สุด Barbara DiPietro ผู้อำนวยการนโยบายอาวุโสของ National Health Care for the Homeless Council ได้มีการเสนอแม้ว่าที่พักพิงชั่วคราวอาจดีกว่า แต่ก็ไม่สามารถแก้ปัญหาต้นตอได้

จากสถานการณ์จะเห็นว่าปัญหาหลักคือปัญหาด้านที่อยู่อาศัยที่เป็นวิกฤติผลักให้คนออกมาสู่การเป็นคนไร้บ้าน การจะสามารถแก้ไขปัญหาได้อาจจะมาจากการส่งเสริมมาตรการทางด้านที่อยู่อาศัยถาวรให้แก่คนไร้บ้านเพื่อให้คนไร้บ้านกลับไปมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้อีกครั้งอย่างยั่งยืนและพึ่งพาตนเองได้ โดยไม่กลับไปติดกับดักการไร้บ้านอีกครั้ง

ที่มา :