เมืองนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกาได้เผชิญเหตุการณ์สำคัญภายในช่วงสัปดาห์ของวันที่ 28 มิถุนายน 2566 เหตุการณ์ดังกล่าวมาจากแรงกระตุ้นการไหลเข้าของผู้ลี้ภัยจากทางชายแดนใต้ของประเทศ จากการลี้ภัยส่งผลให้มีคนจำนวนมากกว่า 100,000 คน ภายในศูนย์พักพิงคนไร้บ้านของเมือง โดยก่อนหน้านั้นจำนวนผู้ลี้ภัยในศูนย์พักพิงมีจำนวน 50,000 คน โดยเหตุการณ์นี้ส่งผลให้จำนวนผู้ลี้ภัยเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว และเป็นครั้งแรกที่ทำให้ตัวเลขคนในศูนย์พักพิงคนไร้บ้านของเมืองมีจำนวนมากขนาดนี้
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นส่งผลให้เมืองนิวยอร์กได้จัดสรรงบประมาณกว่าพันล้านดอลลาร์สหรัฐ เพื่อจัดตั้งศูนย์พิงสำหรับผู้ลี้ภัยที่เพิ่มขึ้นในช่วงฤดูใบไม้ผลิปี 2565 คาดว่าจะใช้งบประมาณมากกว่า 4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐในปี 2566 เจ้าหน้าที่ของเมืองใช้โอกาสจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นโอกาสหนึ่งในการขอความช่วยเหลือจากรัฐบาลของรัฐและรัฐบาลกลาง เพื่อช่วยจัดหาที่อยู่อาศัยชั่วคราว จัดหาอาหาร และจัดหาใบอนุญาตทำงาน รวมไปถึงช่วยจัดหาทนายความเพื่อช่วยในการเรียกร้องค่าลี้ภัยสำหรับผู้ลี้ภัย
รองนายกเทศมนตรีของเมืองได้ลงความคิดเห็นควรจะมีการประสานงานระดับชาติในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อจะไม่เป็นภาระการดำเนินงานที่หนักมากสำหรับเมือง ผู้ขอลี้ภัยจำนวน 2,500 คน ได้เข้าไปที่ศูนย์พักพิงคนไร้บ้านในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา รายงานจากศูนย์พักพิง มีผู้ลี้ภัยจำนวนมากกว่า 50,000 คน และมีจำนวนมากที่เป็นกลุ่มครอบครัว
ในขณะเดียวกันวิกฤติการลี้ภัยอาจส่งผลให้ประชากรคนไร้บ้านของเมืองอาจจะมีจำนวนเพิ่มขึ้นได้เช่นกัน อ้างอิงได้จากศูนย์พักพิงหลักของเมืองที่ผ่านมา มีจำนวนคนไร้บ้านในศูนย์ 45,000 คน แต่ในปัจจุบันมีมากถึง 81,000 คน โดยขณะนี้จำนวนผู้อพยพชั่วคราวในระบบศูนย์พักพิงมีจำนวนกว่า 50,000 คน แต่มีผู้ลี้ภัยอย่างน้อยกว่า 17,000 คน ที่อยู่ในการดูแลนอกระบบศูนย์พักพิงหลัก รวมไปถึงโรงแรมขนาดใหญ่ที่จัดตั้งขึ้นสำหรับเป็นศูนย์พักพิง จากข้อมูลข้างต้นสรุปได้ว่าโดยรวมแล้ว ประชากรประมาณ 1 ใน 80 คนในเมืองไม่มีที่อยู่อาศัยถาวร
ฝ่ายบริหารของเมืองได้เปิดเผยข้อมูลว่า จากเหตุการณ์ปัจจุบันส่งผลให้มีผู้ลี้ภัยอยู่ในศูนย์พักพิงมากกว่า 150 แห่ง รวมไปถึงโรงแรม ศูนย์บรรเทาทุกข์ฉุกเฉินของเมือง จากเหตุการณ์อพยพที่เกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้งทำให้เมืองได้ทดสอบชื่อเสียงในฐานะเป็นสถานที่รองรับผู้ลี้ภัย เมื่อหนึ่งเดือนที่ผ่านมาหลังจากนโยบายการย้ายถิ่นฐานระดับชาติได้มีการหมดอายุลงทำให้ทางการได้มีการขับไล่ผู้ลี้ภัยจำนวนมากที่ชายแดน จึงทำให้ตัวเลขผู้ลี้ภัยของเมืองมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น เมืองจึงแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น โดยให้การบรรเทาทุกข์ผ่านอำนาจตุลาการจากกฎหมายที่บังคับใช้ในศาล เพื่อเสนอที่พักพิงให้แก่ผู้อพยพทุกคนที่ต้องการ
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมืองต้องเผชิญกับปัญหาผู้ลี้ภัย ซึ่งในอนาคตอาจจะมีจำนวนเพิ่มขึ้นหรือไม่ก็ตาม แต่สิ่งที่เมืองต้องจัดการในปัจจุบันคือให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ลี้ภัยและจัดสรรพื้นที่ศูนย์พักพิงให้เพียงพอต่อความต้องการ หากกลุ่มผู้ลี้ภัยไม่สามารถเข้าถึงที่อยู่อาศัยได้ ก็อาจจะส่งผลให้เกิดปัญหาการไร้บ้านในเมือง และผู้ลี้ภัยอาจกลายเป็นคนไร้บ้านได้ ดังนั้นการจัดสรรที่อยู่อาศัยในศูนย์พักพิงจึงเป็นการแก้ไขปัญหาที่จะช่วยให้กลุ่มผู้ลี้ภัยไม่ต้องเผชิญกับภาวะไร้บ้าน และเข้าถึงคุณภาพชีวิตที่ดีได้
ที่มา :