นิวยอร์กกำลังแก้ปัญหาเด็กคนไร้บ้านขาดเรียน ด้วยการลดขั้นตอนนโยบายบ้านพักพิง

ในนิวยอร์ก ประเทศอเมริกา กำลังเผชิญปัญหาเด็กคนไร้บ้านขาดเรียนกว่าร้อยละ 40

โดยสาเหตุส่วนหนึ่งมาจากการที่ต้องปฏิบัติตามนโยบายของการเข้ารับบ้านพักพิง

หน่วยงานที่เกี่ยวกับคนไร้บ้านในนิวยอร์กจึงพยายามลดขั้นตอนการสัมภาษณ์ประเมิน

เพื่อให้เด็กมีเวลาเข้าเรียนมากขึ้น

02path-master768
ภาพโดย Victor J. Blue /The New York Times
เมื่อเรื่องคนไร้บ้านถูกนำเสนอต่อสังคมโดยเฉพาะประเทศตะวันตก รัฐบาลต่างพยายามออกนโยบายเพื่อแก้ไขปัญหาคนไร้บ้าน 
แต่ด้วยข้อจำกัดหลายประการ ยังทำให้เป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า นโยบายที่ทำอยู่แก้ปัญหาตรงจุดหรือไม่

ในนิวยอร์ก ประเทศอเมริกา กลุ่มคนไร้บ้านอาจตัดสินใจเข้าร่วมนโยบายบ้านพักพิงของรัฐบาลลำบากมากขึ้น เนื่องจากจะทำให้ลูกของพวกเขาเข้าเรียนช้า หรือมาโรงเรียนได้น้อยลง

นโยบายการสงเคราะห์บ้านพักพิงของเมืองนิวยอร์กมีเงื่อนไขให้คนไร้บ้านที่ขอรับสิทธิต้องให้ข้อมูลทุกที่ที่อยู่อาศัย ที่กิน และที่นอนในรอบสองปีที่ผ่านมา ทุกครอบครัวต้องไป “PATH” ใน South Bronx เพื่อให้ข้อมูลในเบื้องต้น แต่มันเป็นปัญหาว่า หากใบสมัครไม่ผ่าน เพราะข้อมูลไม่เพียงพอ คนไร้บ้านต้องยื่นสมัครใหม่ และพวกเขาต้องไปที่“PATH” อีกครั้ง ถูกสัมภาษณ์อีกครั้ง ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำเด็กต้องขาดเรียน

แต่ภายใต้กฎใหม่ที่จะถูกใช้ในเดือนพฤศจิกายน ถ้าครอบครัวไหนได้ยื่นขอที่พักพิงในช่วง 30 วันที่ผ่านมา ลูกของพวกเขาไม่จำเป็นต้องมาที่“PATH” เมื่อพ่อแม่ของเขาขอสมัครรับสิทธิอีกครั้งหนึ่ง

นายสตีเว่น แบงค์ กรมบริการสังคมให้เหตุผลว่า มันจะทำให้นโยบายเดินไปข้างหน้าได้ เพราะพวกเขาพยายามจะแก้อุปสรรคที่ทำให้เด็กไม่ได้ไปโรงเรียน

สถาบันเพื่อเด็ก คนยากจน และคนเร่ร่อน นำเสนอข้อมูลว่า ในปี 2014-2015 เด็กนักเรียนในครอบครัวคนไร้บ้านกว่าร้อยละ 40 ขาดเรียนรวมอย่างน้อย 1 เดือน

ตัวแทนครอบครัวคนไร้บ้าน ให้ความเห็นว่า เด็กนักเรียนส่วนใหญ่ต้องการเวลาในห้องเรียนมากๆเท่าที่จะเป็นไปได้ “PATH”  เป็นสถานที่ที่อยู่ลำบาก สภาพแวดล้อมไม่ดี พวกเขาใช้เวลาที่นี่สองวันเพื่อรอสัมภาษณ์ เมื่อพวกเขาออกมาจาก“PATH” ทำให้พวกเขามีความกังวล

Kathryn Kliff นักกฎหมายจากกลุ่มกฎหมายเพื่อสังคม ซึ่งทำงานกับครอบครัวคนไร้บ้าน กล่าวว่า มันมีพื้นที่ให้เล่นเพียงที่เดียวบนตึก 6 ชั้น มันเป็นสถานที่ที่มีสัมภาษณ์อย่างรุนแรง

“ทุกๆชั้น มีเพียงเก้าอี้ แล้วคุณ ต้องรอ รอ รอ และรอ และนั้นเป็นสิ่งที่โหดร้ายสำหรับเด็กๆ”

อย่างไรก็ตาม คุณแบงค์ กล่าวว่า พวกเขาไม่คิดจะยกเลิก เงื่อนไขการเรียกเด็กมาสัมภาษณ์ครั้งแรก เพราะการเจอเด็กแบบตัวต่อตัวจะทำให้นักสังคมสงเคราะห์เริ่มต้นกระบวนการเพื่อชี้วัดความสุขได้

“เราจำเป็นต้องประเมินสุขภาพและสวัสดิการของเด็กที่อยู่ในบ้านพักพิง”

นอกจากนี้ หน่วยงานบริการคนไร้บ้านของนิวยอร์กยังประกาศให้พนักงานเก็บข้อมูลเด็กให้หมดภายในการสัมภาษณ์เพียงครั้งเดียว เพื่อลดลดขั้นตอนอีกด้วย

ตัวแทนครอบครัวคนไร้บ้าน บอกว่า นับเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ หลายๆคนหวังว่าในอนาคตเด็กๆอาจจะไม่ต้องไปสัมภาษณ์ที่ “Path” อีก

Giselle Routhier ผู้อำนวยการด้านนโยบายของ The Coalition for the Homeless แนะนำว่า ก่อนสัมภาษณ์แบบตัวต่อตัวควรประเมินร่วมกับครูหรือคนดูแลที่บ้านพักพิงก่อน

Ms. Kliff กล่าวทำนองเดียวกันว่า ครูจะรู้จักนักเรียนมากกว่าเจ้าหน้าที่ “PATH” ที่เจอกันครั้งแรก.

 

เขียนโดย ELIZABETH A. HARRIS  

1 กันยายน 2559

ที่มา : The New York Times

บันทึก

บันทึก