ล้มแล้วกลับมา หรือถอยออกไป ‘ทุนทางจิตใจ’ ของคนไร้บ้าน กับการฟื้นฟูให้กลับมายืนด้วยตัวเองอีกครั้ง
วิธีที่เรารับมือกับปัญหาที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ได้ขึ้นอยู่กับศักยภาพความสามารถ หรือต้นทุนทางการเงินที่เรามีเท่านั้น แต่ทุนทางจิตใจก็มีผลเช่นกัน
วิธีที่เรารับมือกับปัญหาที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ได้ขึ้นอยู่กับศักยภาพความสามารถ หรือต้นทุนทางการเงินที่เรามีเท่านั้น แต่ทุนทางจิตใจก็มีผลเช่นกัน
‘หางานทำ’ เป็นวิธีหนึ่งที่ได้รับความนิยมในปัจจุบัน สำหรับช่วยเหลือคนไร้บ้าน เพราะเป็นการให้ความช่วยเหลือที่ยั่งยืน เขาสามารถดูแลตัวเองได้ต่อไปผ่านการมีรายได้จากงานที่ทำ
เมื่อ 2 ปีที่แล้ว ‘ลุงเปี๊ยก’ มีเรื่องเครียดและทุกข์มาก จนตัดสินใจเดินออกมาจากบ้านที่สุพรรณบุรี เพื่อมาใช้ชีวิตคนเดียวในกรุงเทพฯ 2 ปีต่อมา ความทุกข์เก่าที่ลุงเปี๊ยกเคยมีหายไป แต่ก็ทุกข์ใหม่เข้ามาแทนที่ นั่นคือ การเป็นคนไร้บ้าน
โรคติดเชื้อ อุบัติเหตุ และอาการเจ็บป่วยเรื้อรัง เป็นสาเหตุลำดับต้นๆ ที่ทำให้คนไร้บ้านเสียชีวิต
อายุขัยเฉลี่ยของคนไทยปี 2023 ผู้หญิงจะอยู่ที่ 81.05 ปี ส่วนของผู้ชาย 74.92 ปี ในขณะที่อายุเฉลี่ยที่เสียชีวิตของคนไร้บ้านต่ำกว่านั้น อยู่ที่ช่วงอายุ 50 – 65 ปี
‘One day with me’ คอนเทนต์ยอดฮิตที่ตามดูชีวิตประจำวันของเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ ดารา หรือศิลปินที่ใครๆ ก็ชื่นชอบ กิจวัตรประจำวันของพวกเขามีได้หลายแบบ เช่น เล่นกีฬา ไปสปาหน้า หรือดินเนอร์ที่ร้านสุดหรู จนบางทีก็เกิดความสงสัยว่าทำไมคนเรามี 24 ชั่วโมงเท่ากัน แต่ชีวิตเราไม่เหมือนกัน?
เพราะเป็นคนมีอาการทางจิตจึงเป็นคนไร้บ้าน
นี่เป็นตัวอย่างของความเข้าใจผิดหนึ่งที่บางคนมีต่อ ‘คนไร้บ้าน’ มองว่าคนไร้บ้านคือคนที่มีปัญหาสุขภาพจิต จนอาจโดนครอบครัว หรือคนใกล้ชิดทิ้งให้ออกมาใช้ชีวิตอยู่ข้างนอก หรือคนไร้บ้านกับคนมีอาการทางจิตคือคนกลุ่มเดียวกัน ทั้งที่ในความจริงแล้ว มิติของการเป็นคนไร้บ้านมีความซับซ้อนกว่านั้นมาก
โกชีวอน (Goshiwon) เป็นคำเรียกที่พักอาศัยประเภทหนึ่งของเกาหลีใต้ ซึ่งมีขนาดประมาณ 3 – 6 ตารางเมตร ทำให้โกชีวอนส่วนใหญ่จะมีรูปแบบเป็นห้องสตูดิโอ บางที่อาจมีห้องน้ำในตัวด้วย
1.5 ล้านบาท เป็นราคาบ้านเฉลี่ยที่ ‘ผู้มีรายได้น้อย’ สามารถซื้อได้ จากการสำรวจของการเคหะแห่งชาติ ในปี 2560 – 2564
กรุงเทพมหานคร ยังคงครองแชมป์เป็นพื้นที่ยอดนิยมของ ‘คนไร้บ้าน’ ที่จะเลือกอาศัยอยู่ จากการแจงนับคนไร้บ้าน One Night Count 2556 เมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2566 และการสำรวจข้อมูลเชิงลึกประชากรคนไร้บ้านในช่วงเดือนกรกฎาคม ถึง สิงหาคม
จำนวนคนไร้บ้านที่สำรวจล่าสุดปี 2566 ผ่านโครงการแจงนับคนไร้บ้าน (One Night Count) การสำรวจที่เกิดจากความร่วมมือระหว่างสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.), กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์, สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และภาคีเครือข่ายคนไร้บ้าน
30% เป็นตัวเลขของค่าเช่าบ้านเฉลี่ยที่คนอเมริกาต้องจ่ายต่อเดือน สำรวจโดยหนังสือพิมพ์ชื่อดังอย่างเดอะนิวยอร์กไทมส์ (The New York Times) ถึงค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับที่พักอาศัยที่คนอเมริกาต้องจ่ายในแต่ละเดือนในปี 2565 ตัวเลขนี้เพิ่มขึ้นจากปี 2564 ที่ค่าเช่าบ้านเฉลี่ยอยู่ที่ 28.5% ต่อเดือน
สถานการณ์สภาพอากาศหนาวเย็นจากอุณหภูมิที่ลดลง มีหิมะปกคลุมตามท้องถนนในเมืองแองเคอเรจ รัฐอะแลสกา ประเทศสหรัฐอเมริกา ส่งผลต่ออัตราการเสียชีวิตของคนไร้บ้านที่อาศัยอยู่ตามพื้นที่สาธารณะในเมือง ให้มีอัตราที่สูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน