ในประเทศต่าง ๆ แผนที่กลายมาเป็นเครื่องมือบันทึกประวัติศาสตร์ความอยุติธรรมด้านที่อยู่อาศัย เล่าเรื่องราวการต่อสู้เพื่อให้ทุกคนได้บ้านและอยู่ในพื้นที่สาธารณะอย่างปลอดภัย และฉายภาพให้เราเห็นว่าความเหลื่อมล้ำกำลังคุกคามผู้อยู่อาศัยที่ไหนบ้าง
ที่ผ่านมา คนที่อาศัยอยู่ในที่สาธารณะนั้นโดนปฏิบัติราวกับเป็นอาชญากร เนื่องจากกฎหมายได้อนุญาตให้ตำรวจดำเนินคดีกับคนที่ใช้พื้นที่สาธารณะเพื่อพักผ่อน หลับนอน ขับถ่าย หรือทำมาหากิน ไม่ว่าจะด้วยการจำคุก ปรับเงิน หรือทั้งจำและปรับ แต่ในขณะเดียวกันเอง เทศบาลเมืองหรือรัฐบาลยังไม่สามารถจัดสรรสิ่งอำนวยความสะดวกในพื้นที่สาธารณะ หรือหากสิ่งเหล่านั้นถูกติดตั้งแล้ว ก็ไม่ได้แปลว่าจะอยู่ในสภาพที่ดีเสมอไป
ในยุคโควิด อิเกะดะย้ำว่าความพยายามอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะต่อสู้กับภาวะไร้บ้าน ภาวะไร้บ้านยังเป็นผลมาจากการเมืองและสังคมที่ไม่มีหลักประกันเมื่อคน ๆ หนึ่งเกิดมรสุมปัญหาชีวิต
ทำไมช่วงเวลาที่เราใช้ในพื้นที่สาธารณะมันชวนให้อึดอัดจัง? จะนั่ง จะยืน จะพักผ่อนสักนิดก็ไม่เหมาะสักอย่างเลย แป๊บ ๆ ก็จำต้องย้ายตัวเองไปที่อื่นแล้ว เหมือนพื้นที่ตรงนั้นไม่ต้อนรับการปรากฏตัวของเราเลย?
สภาท้องถิ่นหลายเมืองในอังกฤษออกระเบียบปรับคนอาศัยในพื้น […]
เขียนโดย ณัฐเมธี สัยเวช
