รัฐบาลนิวซีแลนด์จะลงทุนสร้างบ้านกว่า 8,000 หลังเพื่อช่วยเหลือประชาชนที่ยากลำบาก และเพื่อแก้ปัญหาราคาที่อยู่อาศัยสูงเกินไป รัฐจะทุ่มเงินกว่าหมื่นล้านบาทเพื่อสร้างที่อยู่อาศัย รวมถึงบ้านพักชั่วคราวที่จะช่วยเหลือคนไร้บ้านและคนรายได้น้อยด้วย
จากข้อมูลสำมะโนครัว อินเดียมีคนไร้บ้านอยู่ราว 1.7 ล้านคน แต่ภาคประชาสังคมก็บอกว่าจริงๆ แล้วตัวเลขคนไร้บ้านอาจสูงถึงสามล้าน ในทุกๆ วัน คนหลายพันคนอพยพจากต่างจังหวัดเข้ามาในเมืองหลวงเพื่อหางานทำและเพื่อชีวิตที่ดีกว่า แต่เพราะไม่มีที่พักอาศัยราคาถูกเพียงพอ คนจำนวนมากจึงจบลงในสลัมหรือบนท้องถนน
รัฐสภายุโรปแปลงตึกเป็นศูนย์พักพิงให้คนไร้บ้านผู้หญิงกว่า 100 คน คนไร้บ้านผู้หญิงเหล่านี้ หลายคนเป็นเหยื่อความรุนแรงทางเพศ และได้รับผลกระทบอย่างหนักจากการปิดเมืองบรัสเซลส์
รัฐแคลิฟอร์เนียบอกว่าตอนนี้ได้ห้องว่างในโรงแรมมา 15,000 ห้องตามเป้าหมายแล้ว รัฐบอกว่าโครงการนี้ถือว่าประสบความสำเร็จ แต่กลับมีคนไร้บ้านอยู่ในหนึ่งในสามของห้องในโรงแรมเท่านั้น ห้องที่เหลือยังว่าง และนี่หมายความว่าคนไร้บ้านเพียงร้อยละ 3 จากทั้งหมดได้เข้ามาอยู่ในโรงแรม ทั้งๆที่ผู้ว่าและนายกเทศมนตรีต่างก็มีอำนาจภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉิน ผู้นำเหล่านี้สั่งการให้โรงแรมดำเนินการให้รวดเร็วกว่านี้ได้ ให้คนไร้บ้านได้เข้าไปอยู่เร็วกว่านี้ได้ แต่ก็ไม่ทำ
ในขณะที่การป้องกันโดยสมบูรณ์แบบนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่เมืองนิวยอร์กก็พยายามจะลดความเสี่ยงให้ได้ ตอนนี้เมืองนิวยอร์กได้เช่าโรงแรมที่ว่างเพราะไม่มีนักท่องเที่ยวมาเที่ยว เพื่อใช้แยกตัวคนไร้บ้านที่มีอาการโควิด ตรวจพบว่าติด หรือมีความเสี่ยงว่าติด เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานายกเทศมนตรีเมืองนิวยอร์กประกาศว่าจะเช่าโรงแรมให้คนไร้บ้านในศูนย์พักพิงอีก 2,500 คนภายในสิ้นเดือนนี้ และเมืองนิวยอร์กก็ได้ซื้ออ่างล้างมือและห้องน้ำเคลื่อนที่ได้เพื่อนำไปติดตั้งตามท้องถนน เพื่อให้คนไร้บ้านที่ไม่ได้เข้าไปอยู่ในศูนย์พักพิงใช้
แพทย์และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพต่างกล่าวว่าคนไรบ้านเป็นกลุ่มหนึ่งที่เสี่ยงต่อไวรัสโควิดที่สุด เพราะคนไร้บ้านหลายคนมีโรคประจำตัวอยู่แล้วอย่างวัณโรค และอัตราการตายของคนไร้บ้านก็สูงกว่ากลุ่มประชากรอื่นๆ แพทย์คนหนึ่งกล่าวว่า “จะให้คนที่ไม่มีบ้านกักตัวได้อย่างไร หรือจะให้คนที่นอนติดกันสิบคนในห้องแคบๆกักตัวได้อย่างไรกัน”
ขณะที่รัฐบาลทั่วโลกกำลังพึ่งพาการให้คนอยู่กับบ้านเพื่อป้องการระบาดของไวรัสโคโรน่าเกิดใหม่ รัฐบาลก็ต้องดำเนินมาตรการเร่งด่วนเพื่อป้องกันไม่ให้ใครก็ตามตกอยู่ในสภาวะไร้บ้าน และรับรองว่าผู้คนที่ไม่มีที่อยู่อาศัยจะสามารถเข้าถึงที่อยู่อาศัยที่เพียงพอได้ ผู้เชี่ยวชาญสหประชาชาติกล่าว
วิกฤติไวรัสโคโรน่าชวนให้เราคิดและทบทวนหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิต นั่นรวมถึงโครงสร้างและสวัสดิการพื้นฐานในสังคม ว่าเหตุใดคนเปราะบางอย่างคนไร้บ้านจึงไม่มีรัฐเข้ามาช่วยเหลืออย่างยั่งยืน ทำไมจึงไม่มีการเตรียมพร้อมวางแผนช่วยเหลือและดูแลคนเหล่านี้ก่อนที่วิกฤติจะมาถึง….
ทั้งๆที่สุขอนามัยเป็นปัจจัยสำคัญในการดูแลตนเองและป้องกันไม่ให้ติดเชื้อโควิด-19 คนไร้บ้านในลอสแอนเจลลิสกลับต้องพึ่งพาห้องน้ำเคลื่อนที่มากขึ้นเรื่อยๆ คำสั่งปิดธุรกิจและสถานที่สาธารณะซึ่งรวมถึงห้องน้ำสาธารณะด้วย ทำให้คนไร้บ้านหาห้องน้ำได้ยากขึ้น ชีวิตที่สุขอนามัยเป็นความหรูหราเกินเอื้อมอยู่แล้ว ยิ่งเกินเอื้อมขึ้นไปอีก
แผนปฏิบัติการระดับชาติของอังกฤษจะเปลี่ยนโรงแรมให้กลายเป็นที่พักของคนไร้บ้าน เพื่อรับมือกับการแพร่ระบาดของโควิด 19 ความพยายามที่จะดูแลและปกป้องคนไร้บ้านเช่นนี้หมายความว่ารัฐต้องหาห้องว่างกว่า 45,000 ห้อง เพื่อมารองรับประชากรคนไร้บ้าน โดยรัฐจะใช้งบประมาณที่จัดสรรไว้เพื่อจัดการกับโคโรน่าไวรัสมาจ่ายค่าที่พัก
ในขณะที่เจ้าหน้าที่เร่งเร้าให้ผู้คนอยู่ในบ้านและหลีกเลี่ยงสัมผัสทางกายเพื่อชะลอการแพร่เชื้อโควิด 19 คนไร้บ้านในศูนย์พักพิงเล่าว่าพวกเขายังอาศัยอยู่ในศูนย์พักที่คนไร้บ้านนอนเรียงกันเป็นตับ ในระยะห่างกันไม่กี่สิบเซ็นติเมตร หากใครคนหนึ่งเป็นไข้ ทุกคนก็จะติดกันหมด คนไร้บ้านในศูนย์พักพิงติดเชื้อกันแค่จากไข้หวัดธรรมดาอยู่แล้ว
ท่ามกลางสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด 19 คนไร้บ้านคือกลุ่มที่ต้องเผชิญความเสี่ยงจากไวรัสเช่นเดียวกัน แต่พวกเขากลับไม่สามารถรับมือกับมันได้มากเทียบเท่ากับคนทั่วไป …เราเผชิญไวรัสเท่ากัน แต่ป้องกันได้ไม่เท่ากัน
