เพราะชีวิตไม่แน่นอนเลยต้องยิ่งสังเกต เพราะสังคมไม่ไว้ใจยิ่งต้องช่วยกันและกัน : ทักษะที่ทีม ‘ผู้กำกับการแสดงละคร’ ค้นพบ หลังจากสอนให้ ‘คนไร้บ้าน’ เล่าเรื่องตัวเองผ่านละครเวที
“เราคิดว่าทุกคนควรมีสิทธิ์มีเสียงในการพูด ไม่ใช่แค่มาแสดงตามบทที่คนอื่นเขียนให้”
ถ้าในสื่อกระแสหลักคนไร้บ้านกลายเป็นผู้ร้าย หรือตัวปัญหาของสังคม และมักจะถูกมองข้ามเสียงของพวกเขาจริงๆ แต่สำหรับละครเวทีในงาน Voice of the voiceless ครั้งที่ 3 ภายในห้อง ‘พื้นที่ปลอดภัย เชื่อมโยงเครือข่าย สร้างโอกาส สู่ จุดเปลี่ยนเพื่อสุขภาวะ “คนไร้บ้าน”บนศักดิ์ศรีและความเท่าเทียม’ ที่จัดโดยสำนักสนับสนุนสุขภาวะประชากรกลุ่มเฉพาะ (สำนัก9) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ เมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2568 ที่ผ่านมา คนไร้บ้านและอดีตคนไร้บ้านที่ขึ้นแสดงบนเวทีได้แสดงเจตจำนงถึงความต้องการของคนไร้บ้านที่มาจากความต้องการของพวกเขาจริงๆ ที่หวังว่าการส่งสารครั้งนี้จะถึงทุกคนโดยแท้จริง
