“เราไม่อยากให้คนยืนอ่านอย่างเดียว อยากให้คนเข้ามามีส่วนร่วม ได้จำลองความรู้สึกที่ว่าถ้าในชีวิตคุณได้เลขแบบนั้นจริงๆ คุณจะรู้สึกอย่างไร เข้าถึงสิทธิได้แค่ไหน อยากให้คนเข้าร่วมงาน ได้ร่วมเล่นอย่างนี้มากกว่า”
“ตอนแรกสั่งเสื้อมาร้อยกว่าตัว ไม่คิดว่า คนจะให้ความสนใจมากขนาดนี้ คือ เราไม่คิดว่าแค่การทำเสื้อสื่อสารเรื่องคนไร้บ้าน จะมีคนสนใจมาก”
“เราพยายามนำสิ่งที่เขาเล่า ถ่ายทอดออกมาเป็นภาพให้ทุกคนเห็น ว่าเขาไม่ใช่คนที่เอาแต่นอนอย่างเดียวนะ”
ชายไร้บ้านอาศัยอยู่ในรถตู้ผุพังในป่าใกล้กับเฟเวอร์แชมบอกเล่าเรื่องราวของเขาผ่านบีบีซี
ในวันที่คนไร้บ้านเชียงใหม่รวมกลุ่มกันมาได้เกือบ 10 ปี ความสำเร็จที่เป็นรูปธรรมสำหรับการขับเคลื่อนของพวกเขา คือ การเกิดขึ้นศูนย์ฟื้นฟูและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนไร้บ้านจังหวัดเชียงใหม่ ในระยะเวลากว่าหนึ่งทศวรรษ ประสบการณ์ของเอ็นก็ยิ่งควรค่าแก่การกล่าวถึง
ในวาระที่โครงการศูนย์ฟื้นฟูและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนไร้บ้านจังหวัดเชียงใหม่กำลังดำเนิน พวกเขาคิดและรู้สึกอย่างไรกับย่างก้าวสำคัญของกลุ่มคนไร้บ้านเชียงใหม่……
