มีการคาดการว่า ท่ามกลางคนอเมริกันกว่า 110 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในที่พักอาศัยแบบเช่าอยู่ อย่างน้อย 30 ล้านคนจะเสี่ยงต่อการถูกไล่ออกจากที่พักภายในเดือนกันยายน และนี่คือเรื่องเร่งด่วนอย่างมาก “มีผู้เช่าเป็นล้านๆคนที่หลับไม่ลงในตอนกลางคืน เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าจะทำยังไง ถ้าต้องกลายเป็นคนไร้บ้าน”
ตั้งแต่อังกฤษปิดประเทศ ผู้คนกว่า 14,500 คน ที่มีความเสี่ยงว่าจะต้องมานอนบนถนน ได้รับการจัดหาที่พักอาศัยฉุกเฉินให้ แต่ถึงอย่างนั้น คนไร้บ้านที่มีปัญหาทางจิตและปัญหาเสพติดก็ประสบปัญหาในการใช้ชีวิตในโรงแรม คนทำงานด้านคนไร้บ้านต่างก็กังวลว่าพวกเขาจะอยู่ในโรงแรมได้เพียงไม่กี่อาทิตย์และออกไปใช้ชีวิตข้างนอกอีก
วิกฤตไวรัสโคโรน่า ได้เปิดเผยให้เราเห็นโครงสร้างระบบประกันสุขภาพ เห็นโครงสร้างเศรษฐกิจโลก แต่ก็ได้เปิดเผยให้เห็นเหมือนกันว่าปัญหาที่ดูจะไม่มีทางแก้ได้ สามารถแก้ได้ หากมีความตั้งใจและความพยายามมากพอ
ผลกระทบทางเศรษฐกิจจากโควิดจะรุนแรงมาก และเราอาจเห็นผู้คนกลายมาเป็นคนไร้บ้านมากขึ้น แม้แต่ตอนนี้คนทำงานในชุมชนที่นิวซีแลนด์ก็กล่าวว่า พวกเขาพบเจอคนไร้บ้านหน้าใหม่เพิ่มขึ้นอีกมาก แต่ยังไม่มีข้อมูลชัดเจนว่าพวกเขาเหล่านี้มาจากไหน
ขณะนี้ในอินเดียมีคนติดไวรัสโควิด-19 จำนวน 719,665 คน และคนไร้บ้านก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่เปราะบางจากไวรัสที่สุด ความเหลื่อมล้ำไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของเงินทอง แต่เป็นทั้งเรื่องสุขภาพและความปลอดภัยในชีวิต
มีนักโทษกว่า 1,000 คนในอังกฤษและเวลส์ ที่ถูกปล่อยตัวในช่วงไวรัสโคโรน่าระบาด ส่งผลให้รัฐบาลต้องเพิ่มงบประมาณเพื่อจัดสรรที่พักอาศัยให้นักโทษหลังออกจากคุก โดยตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม จนถึง 30 เมษายน มีนักโทษชาย 840 คน นักโทษหญิง 89 คน และเยาวชน 85 คน ที่กลายเป็นคนไร้บ้านหลังออกจากคุก
